به این عکس خوب دقیق نگاه کن و محرومیت را در چهره تک تک طفلان معصوم که در زیر خیمه بدون معلم و تجهیزات آموزشی نشسته اند بنگر.... ای هموطن با تو هستم!
تو که در انتخابات رآی دادی و ریس جمهور انتخاب نمودی. تو که رآی دادی و نماینده به پارلمان فرستادی. تو که در انتخابات بلندگو بدست گرفته بودی و شعار میدادی که اگر کاندید ما برنده شود چنین خواهد شد و چنان خواهد شد! تو که از همین مالستان هستی و حالا ننگت می آید که از محرومیت در مالستان گزارش تهیه نمایی و در شبکه هایی خبری پخش نمایی. تو که از همین مکتب فارغ شدی و حالا ننگت می آید از محرومیت این مکتب سخن بگویی و قلم فرسایی کنی. توکه بر دهانت چسب زدی و جوهر قلمت خُشک شده است. تو که از فلسفه اگزیستن سیالیسم و مارکس و هایدگر و البرت انیشتین میحرفیی، اما از حرفیدن محرومیت این مردم شرمت می آید تا مبادا برچسب منطقه گرا بهت زده شود.
آهای ایهاهل نماینده! با تو هستم.
تو که در انتخابات در همین مکتب آمده بودی و بروشور تبلیغاتی خود را در بین همین طفلان معصوم پیخش نمودی تا لا اقل یک رآی بدست بیاوری. تو که در همین مکتب سخنرانی کردی و وعده هایی به همین معصومین دادی. تو که با رآی پدران و مادران همین معصومین حالا بر کرسی پارلمان تکیه زدی و ماهانه دلار به جیب میزنی. تو که در بازار ها مهمانی ترتیب دادی و به ارباب هایی قریه کمپل دادی تا از همین مردم رآی اخازی کنند. نگاه کن محرومیت را که دختران وپسران این مرزبوم با آن روبرو هستند.
( عکس ها از علی سهرابی ، متن از کیهان فرهمند)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر