فراتر از افتخار

به قلم: کیهان فرهمند.

مدت ها میشود که رقابت هایی المپیک 2012 لندن آغاز شده است و تمام شبکه هایی خبری و شبکه هایی اجتماعی از المپیک سخن میرانند. دوستان لطف داشتند و همه از قهرمان ملّی کشور روح الله نیکپا سخن میگفتند. منتها من بد بخت درگیر مشکلات ندانم فلان به همان خودم بودم. امروز از بس در والم از قهرمان ملّی روح الله نیکپا خواندم که مرا هم تحت تأسیر قرار داد. برایی لحظه رفتم جلویی تلویزیون نشستم تا رقابت قهرما ن را از تلویزیون تماشا کنم. صد هشتاد کانال را گشتم شبکه نیافتم که بتوانم رقابت قهرمان نیک پا را در آن تماشا کنم. (چون کشورم با تفنگ و توپ تانک خونپاره سرزبانها افتاده و محال است که کسی چون قهرمان نیکپا در آن متولد شود! ) نا امید و سر خورده و شکسته برگشتم و رویی تخت خود دراز کشیدم انگار سقف تمام آرزوهایم فرو ریخته باشد. 

بعد از نیم ساعت برگشتم سراغ فیسبوک همینکه فیسبوکم را باز کردم با عالم از عکس و مطلب روبرو شدم که منعکس کننده اولین پیروزی قهرمان نیک پا در المپیک لندن بود. فیسبوکم را هرچه پاین رفتم همه از روح الله نیک پا بود و من مانده بودم که کدام شان را لایک زنم! روح الله نیک پا قهرمان است، قهرمان که نام و پرچم افغانستان را در المپیک پکن و حالا در المپیک لندن به اهتزار درا آورده است. نیکپا نه تنها نام کشور عزیز مان را با تفنک و توپ و خون به جهانیان معرفی نکرده بلکه با ورزش و المپیک معرفی کرده و پرچم کشورمان را با ورزش و المپیک به اهتزاز در آورده. او افتخار ملت افغانستان است. ملت که در طول تاریخ خود با تفنگ کلاشینکوف و جنگ خونریزی و قتل عام و کشتار شناخته میشد. نیکپا و دیگر ورزشکاران میهن عزیز مان نه تنها افتخار ملت افغانستان است بلکه فراتر از افتخار است. نیک پای عزیز! دوست داشتم در المپیک در سالن برایت کف میزدم و تشویقت میکردم، ولی من در لندن نیستم و متأسفانه موفق هم نشدم رقابتت را لا اقل تصویری تماشا کنم. اما حالا در اینجا بدلیل موفقیت ملت ستمدیده و جنگ زده افغانستان میخواهم قطره از احساسم را با دوستانم شریک نمایم. نیک پا عزیز، تو نه اینکه افتخار ما هستی بلکه فراتر از افتخار هستی و وجود تو برایی ملت ستمدیده افغانستان همیشه غرور میدهد. 

من سالهایی سال است که طعم تلخ مهاجرت را میچشم و از نام کشورم سرافکنده هستم. در این شهر غریب جایی که من هستم همه به ما به چشم خارجی نگاه میکند و احترام خاصی به مادارد. اما همینکه نام کشور افغانستان را برزبان میاورم و خودم را به معرفی میگیرم دلسردی را در چهره این مردم مشاهده میکنم که هزاران بار برپدر و مادر کسانی که نام کشورم را، هویتم را، با توپ و تفنگ کلاشینکوف و جنگ خونریزی و قتل و غارت آلوده نموده لعنت میفرستم و از خودم از هویتم از کشورم از هرچیز دیگر متنفر میشوم و به قهر چاه نا امیدی سقوط میکنم. خیلی از دوستانم خودشان را از کشور دیگر معرفی میکند و دوست ندارند که اسم و هویت چنین کشور که بجز بد بختی و خونریزی و جنگ و انسان کشی چیزی ندارد را بر خود داشته باشند. ولی من ناگزیرم که با همین ننگ و زندگی کنم و غرورم را بشکنم و سر افگنده قدم به کوچه ها بگذارم و نتوانم به چشمان این مردم نگاه کنم. 

اما تو نام و پرجم کشورم را به قله افتخار به اهتزار در آوردی و نشان دادی که میشود به همین کشور ، به همین مردم ، به خودم ، به هویتم ، افتخار کنم. کاش همه مردم میهنم بخصوص آنهایی که در رأس مملکت قرار دارند نیز همانند تو بود. کاش همه برایی مملکت عزیزم ، برایی مردم ستمدیده و رنج دیده و جنگ زده مملکتم مثل تو افتخار بیاورند و مملکتم را با افتخار به جهانیان معرفی کنند. اما حیف، چون همه مثل تو نیست و بعضی ها هستند که بجز بد بختی حقارت و خیانت و چیزی دیگه برایی میهنم به ارمغان نیاورده اند. خدا نابود کند کسانی را که نام و هویت میهنم را به تفنگ و توپ تانک و خمپاره آلوده نمود و چیزی جز بد بختی و خیانت و خونریزی قتل غارت و هزارن تا بد بختی دیگر به به ارمغان نیاورده اند وباعث سرافکندگی ملت غیور و ستمدیده میهنم شده اند. نیکپایی عزیز به تو درود میفرستم که افتخار ملت ستمدیده و جنگ زده افغانستان هستی و یک بار دیگر پیروزی و موفقیت میهنم و ملت غیور افغانستان را به تو و خانواده عزیز تان و هموطنان عزیزم در سرتاسر جهان تبریک عرض میکنم، و  موفقیت هرچه بیشترببرایی ملت غیور و سرافراز افغانستان را ارزو دارم.

روح الله نیکپا وقتی در مقابل حریف ایرانی خود شکست را تحمل کرد دنیای از حسرت برسرم فرو ریخت و نتوانستم جلویی اشکم را بیگیرم. فیسبوک تنها منبع اخبارم بود و دوستان همه رقابت را در فیسبوک شریک مینمودند. من هرلحظه فیسبوکم را ریفریش میکردم تا از هرلحظه لحظه رقابت ها با خبر شوم. اما دیری نگذشت که نیکپا قهرمان شانس برایی رقابت برایی گرفتن مدال برنز یافت و بار دیگر بازهم به میدان آمد تا نام و پرچم میهنم رابه قله هایی افتخار به اهتزاز در آورد.

روح الله نیکپا یکبار دیگر برایی میهن عزیزم به میدان رقابت هایی المپیک قدم گذاشت و نام و پرچم میهن عزیزم را به قله هایی افتخار به اهتزاز در آورد. گرچند ایشان لیاقت مدال طلا را داشت ولی متأسفانه نتوانست به مدال طلا دست یابد ولی توانست یکبار دیگر برایی میهن عزیزم مدال برنز بیاورد و نام میهنم را با افتخار به جهانیان معرفی کند. او بدون شک فراتر از قهرمان است و باعث غرور میلیونها هموطنم در سرتاسر جهان. پیروزی و موفقیت میهنم عزیزم را اول از همه به خود روح الله نیکپا و خانواده عزیزشان و بعد به تمامی هموطنان عزیزم در سرتاسر جهان تبریک عرض میدارم و امیدوارم که موفقیت هایی بیشتر نصیب این مردم ستمدیده و غیور گردد. درود بر روح الله نیکپا قهرمان. 

                                         پسر پای طلایی .... نور دو چشم مایی